Cor Bakker Beeldend Kunstenaar van de Attractieve Warmte

De gestalten zijn niet herkenbaar, ze beelden een symboliek uit. Het is woelig als op een feest, de klok waarschuwt. De kleuren zijn rood en geel, wat een felheid betekent. Het witte haar en de strepen zijn opvallend, kan zijn dat ze beschermd wordt. Maar het is gewoon een plagiaat van The Beanery van Edward Kienholz (1965).

Het is een contemplatie, een verzinken in de stroom van het verleden.Er doemt een persoon op die best hijzelf kan zijn, hij ziet zich als in vroeger tijd optreden. De kleuren rood en geel springen naar voren om te bewijzen dat het denken krachtig is en ontbrandt in weemoed. Denken is altijd in taal maar dit wordt filosofisch voor de vakmensen.

Deze vrouwenkop is in een afstandelijk blauw maar de basis is wederom rood en geel. De eenvoud in tekening is verbluffend om lijkt het snel een karakter weer te geven. De rechte neus is precies Jawlensky doch schilderde deze meestentijds  mannengelaten als die van de zijn missie beseffende en kennende Christus. Zij heeft kennelijk de tijd gehad zich te schminken en dat is niet zonder bedoeling. Het betekent dat ze ondanks haar ingetogen houding contact zoekt met een bewonderaar.

Cor Bakker te Amstelveen exposeert in de wijnhandel Bos aan de Van Leyenberglaan te Buitenveldert Amsterdam. Een paar doeken binnen, de andere op die plekken die net vrij zijn in de etalage. Bos is een kennis van Bakker, ik weet dat zijn zaak 20 jaar geleden aan de Van Baerlestaat gevestigd was. Vaak loop ik langs de zaak en bekijk de bijzondere flessen. Dan nu eens schilderijen. Zo hadden ze eens een formidabel glasvat gevuld met kurken om te raden hoeveel, het moeten er om en nabij de duizend geweest zijn.

Ik stap de zaak in en babbel met de eigenaar, kort maar zakelijk, vervolgens heb ik buiten veel langer gekeken. Wat spiegeling is niet te vermijden.

De schilderijen zijn stil maar vragen om aandacht. Op elk is iets dat je moet zien als het gelaten betreft. Het langwerpige heeft iets van Jawlenski, de klok iets van Dali en de letters iets van Braque (Kubisme). Dit zijn mijn eerste indrukken zonder pejoratieve lading. In gedachten liep ik weg en zag aan de Van Boshuizenstraat een mij de aandacht trekkend jong meisje van omstreeks 15 jaar met rood-paars haar in fleurig plooirokje. Wij groetten elkaar.